"سلامت برای همه، پوشش همگانی سلامت: هر‌کس، هر‌کجا"

پوشش همگانی سلامت (Universal health coverage) یعنی اطمینان از اینکه همه افراد بتوانند خدمات بهداشتی کافی در هر مکان  و در هر زمانی که به آنها نیاز دارند را دریافت کنند و دریافت این خدمات باید بدون رنج سختی های مالی باشد. هیچ کس نباید بین سلامت خوب و نیازهای دیگر زندگی یکی را انتخاب کند. دست یابی کشورها به پوشش همگانی سلامت متفاوت می باشد ولی همه کشورها به روش های مختلفی به آن دست خواهند یافت و هر کشور می تواند کاری را برای پیشبرد پوشش همگانی سلامت انجام دهد.

چرا پوشش همگانی سلامت؟

کسب اطمینان از فراگیری بهداشت، از اهداف سند "توسعه پایدار" سازمان ملل است اما آمارها خوشایند نیستند:

● دو میلیارد نفر به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند.
● یک سوم مردم دنیا از سرویس بهداشتی محرومند.
● ۹۰ درصد مردم در هوای آلوده تنفس می‌کنند. 
● ۸۲۰ میلیون نفر از گرسنگی یا سوءتغذیه مزمن رنج می‌برند.
● ۱۰ درصد مردم مواد غذایی آبیاری شده با فاضلاب را مصرف می کنند.
● هر سال هفت میلیون نفر در اثر بیماری‌های مرتبط با هوای ‌آلوده می‌میرند.

18 فروردین روز جهانی بهداشت گرامی باد

حقایقی در مورد اوتیسم

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) میزان ابتلا به اوتیسم را را به نسبت 1 در 37 در پسران و 1 در 151 در دختران تخمین زده است.

تخمین زده می شود 50،000 نوجوان مبتلا به اوتیسم خدمات مدرسه را از دست می دهند.

حدود یک سوم افراد مبتلا به اوتیسم نابالغ باقی می مانند.

حدود یک سوم افراد مبتلا به اوتیسم دارای معلولیت ذهنی هستند.

برخی از مشکلات پزشکی و سلامت روان اوتیسم را همراهی می کنند. آنها شامل اختلالات گوارشی ، تشنج، اختلالات خواب، اختلال توجه و اختلال بیش فعالی ، اضطراب و فوبیا است.

اوتیسم چیست؟

بیماری اوتیسم یکی از بیماری های گروه اختلالات عصبی است که به عنوان اختلالات رشد فراگیر شناخته شده است . مشکلات اوتیسم با ارتباطات و تعامل اجتماعی مشخص می شود. بیماران اوتیسم اغلب الگوهای رفتاری محدود، تکراری و کلیشه ای را از خود نشان می دهند.

علائم اوتیسم چیست ؟

افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً حداقل نصف علائمی را که در زیر عنوان شده است نشان می دهند . این نشانه ها از خفیف تا شدید متغیر هستند . در موقعیت های کاملاً متفاوت، رفتارهایی که با سن کودک تطابق ندارد مشاهده می گردد.
• اصرار به یکسانی داشته و در مقابل تغییر مقاوم هستند.
مشکلات شدید تکلمی دارند.
در بیان نیازها مشکل دارند و از اشارات و حرکات به جای کلمات استفاده می کنند. اغلب از ضمایر استفاده معکوس می کنند ، به جای استفاده از ” من” از ” تو” استفاده می کنند .
کلمات و یا جملات دیگران را تکرار می کنند.
خنده و گریه بی دلیل دارند و یا بدون علت مشخص نگران و مضطرب می شوند.
قشقرق به پا می کنند و به دلایلی که برای دیگران آشکار نیست شدیداً پریشان می شوند.
قادر نیستند با دیگران رابطه برقرار کنند.
دوست ندارند در آغوش گرفته شوند و یا دیگران را در بغل گیرند.
تماس چشمی ندارند یا تماس چشمی آنها اندک است.
به روش آموزش معمول پاسخ نمی دهند.
با اسباب بازی، درست بازی نمی کنند.
چرخیدن و تاب خوردن را خیلی دوست دارند.
احساس درد کمتر یا بیشتر از حد دارند.
از خطرات نمی ترسند.
پر تحرک یا کم تحرک هستند.
به صحبتها و یا صداها پاسخ نمی دهند به طوری که به نظر می آید ناشنوا هستند اگر چه حس شنوایی سالم است.
۷۰ % کودکان مبتلا به اوتیسم، ناتوانی هوشی دارند.